هدف از انجام این تحقیق بررسی تاثیر استفاده از رویکرد سنجش پویا بر مهارتهای درک مطلب زبان آموزان ایرانی در سه گروه مطالعاتی سنجش پویا به صورت انفرادی، سنجش پویا به صورت گروهی و سنجش تکوینی با رویکرد پویا می باشد. مطالعه در دانشگاه پیام نور مرکز ارومیه صورت گرفته و زبان آموزان از بین دانشجویان رشته زبان دانشگاه انتخاب گردیدند. در این مطالعه از سه گروه تجربی استفاده گردیده و تحقیق فاقد گروه کنترل می باشد. مواد استفاده شده در هر سه گروه یکسان بوده وتنها تفاوت در نحوه بازخورد در طول مدت سه هفته ای دوره بود. تحقیق از نوع شبه تجربی بوده و داده ها از طریق پیش آزمون، پس آزمون، و پس آزمون تاخیری گرد آوری گردیدند. داده ها با استفاده از نرم افزار spss و توسط مدل آماری پارامتریک تحلیل واریانس یکطرفه تحلیل گردیدند. هم چنین نمره قابلیت یادگیری هر زبان آموز به صورت مجزا محاسبه گردید. نتایج تحلیل تفاوت معناداری را بین سه گروه مطالعاتی از لحاظ برتری نسبت به یکدیگر نشان نداد و هر سه گروه تاثیر یکسان و البته مثبتی بر مهارتهای درک مطلب زبان آموزان از خود نشان دادند. نتایج همچنین بیانگر تاثیر مثبت سنجش با رویکرد پویا بر مهارتهای درک مطلب زبان آموزان بین پیش آزمون و پس آزمون بودند.علاوه بر این قابلیت یادگیری هر زبان آموز نیز به نحو چشم گیری بهبود یافت.