خاک های رمبنده غیراشباع و دارای ساختاری ضعیف می باشند و در مناطق خشک یا نیمه خشک انباشته می گردند. به همین دلیل وزن مخصوص خشک و درصد رطوبت آن ها پایین است. این خاک ها در حالت طبیعی پایدار هستند. تغییر شکلهای زیاد، نشست سریع و کاهش زیاد نسبت تخلخل در آن ها حین افزایش درصد رطوبت و بارگذاری مشاهده میشود. بزرگای فرونشست تابعی از درجه ی اشباع، نسبت تخلخل اولیه، تنش های پیشین واردشده بر خاک، ضخامت لایه ی رمبنده و میزان بار وارد بر آن می باشد. در این پژوهش سعی بر آن است تا با افزودن گردکوره ی سیمان، آهک و نمک های آمونیوم سولفات ((nh4)2so4) و پتاسیم کلراید (kcl)، شاخص رمبندگی خاک (ie) تا میزان قابل قبولی کاهش یابد. آزمایش ها بر روی نمونه های دست نخورده و دستکار انجام شد. متغیرهای درصدتراکم، درصدهای وزنی آهک و گردکوره ی سیمان، غلظت محلول های نمک و همچنین زمان عمل آوری در نمونه ها بررسی شد. نتایج نشان داد، این مواد درجه ی رمبندگی خاک را از درجه ی رمبندگی نسبتاً شدید به درجه ی ناچیز و غیر رمبنده کاهش می دهد.