زایلن از دسته هیدروکربن های آروماتیک است و به عنوان حلال در صنایع مختلف مورد استفاده قرار می گیرد. از عوارض تماس با زایلن می توان به آسیب های کبدی، عوارض سیستم گوارشی، عوارض پوستی، کلیوی و از همه مهمتر آسیب های سیستم عصبی مرکزی اشاره کرد. در اثر متابولیزه شدن زایلن در کبد متیل هیپوریک اسید ایجاد می شود که در ادرار قابل شناسایی می باشد. هدف از این مطالعه بررسی سطح متیل هیپوریک اسید (mha) در ادرار کارگران شاغل در کارخانه سموم گیاهی به عنوان شاخصی از مواجهه آن ها با زایلن با توجه به محل کار و مدت تماس آن ها می باشد. در مطالعه حاضر پس از اندازه گیری، سطح متیل هیپوریک اسید پس از یک هفته کار بدون استراحت افزایش یافت.