چکیده در دنیا چهار کشور ایران،پاکستان،افغانستان و موریتانی دارای عنوان رژیم سیاسی جمهوری اسلامی می باشند.که ما در این پایان نامه دو کشور ایران وافغانستان را برای بررسی مقایسه جایگاه و نقش دین در قوانین اساسی دو کشور انتخاب کرده ایم ،زیرا این دو کشور در یک محدوده جغرافیای قرار داشته وعلاوه بر آن در گذشته تحت قلمرو واحد یک قدرت سیاسی قرار داشته اند ودارای اشتراکات فرهنگی ،دینی ،اعتقادی،زبانی و... می باشند ایران وافغانستان به رغم اشتراکهایی همچون دین رسمی ،لزوم عدم مغایرت قوانین با اسلام وشرط مسلمانی برای رئیس جمهورنقاط قابل تمایزی دارند.واین امر ناشی از شرایط تدوین قوانین اساسی دو کشور می باشد در ایران بدلیل انقلاب اسلامی و پذیرش تئوری ولایت فقیه امام خمینی (ره) ودر افغانستان تأثیر نمایندگان کشورهای خارجی،سازمان ملل و همچنین تحصیل کردگان غربی می باشد. در ایران رویکرد قانون اساسی به جایگاه و خواستگاه شریعت رویکرد حداکثری ودر افغانستان رویکرد حداقلی می باشد.که مرز آن در افغانستان مخالف نبودن قوانین ومقررات با معتقدات و احکام اسلام است . بدین معنامنابع اسلامی نه به عنوان تنها مبنا و نه به حیث منبع و مصدر اصلی تصریح نشده است. ومراجعه به سایر منابع(اعلامیه جهانی حقوق بشر،منشور ملل متحد وعرف)منعی وجود ندارد. هدف ما نیز در این پایان نامه بررسی و مقایسه نقش وجایگاه دین و مذهب در قوانین اساسی جمهوری اسلامی ایران وافغانستان ؛وهمچنین توجه به این نکته که خصوصیات یک جمهوری اسلامی چیست?وچه جنبه هایی آن را از سایر جمهوری ها متمایز می کند?به منظور دستیابی هرچه مطلوب تر به اهداف بر شمرده در فصل یک رابطه بین دین و سیاست و الگوهای آرمانی دولت اسلامی از منظر تسنن و تشیع را بررسی می کنیم.سپس در فصل دوم به مقایسه هنجارها و ارزشها در دو جمهوری اسلامی و همچنین ضمانت اجرای انطباق قوانین با موازین اسلام ودر ادامه نهادنظارتی را در دو کشور بررسی می کنیم.ودر فصل سوم به حاکمیت و ساختار اداره دو کشور می پردازیم در ادامه همین فصل شرایط اسلامی مقامات دو کشور را مورد بررسی قرار می دهیم. واژگان کلیدی:قانون اساسی،جمهوری اسلامی،افغانستان،ایران،دین، مذهب