سود آوری یکی از موضوعات اساسی در حوزه های مدیریت مالی و سرمایه گذاری است. سرمایه گذاران با داشتن اطلاعات حسابداری می توانند سود خود را حداکثر کنند. حال این سوال پیش می آید که چه عواملی می توانند بر سود آوری شرکتها اثر گذار باشند. در این پژوهش بازده ی دارایی و بازده حقوق صاحبان سهام به عنوان معیارهای سودآوری تعریف شده اند و عمر شرکت عامل غیر مالی و اندازه شرکت، رشد شرکت، سودآوری تأخیری و بهره وری عوامل مالی می باشند. هدف اصلی این پژوهش بررسی تأثیر عوامل مالی و غیرمالی بر سودآوری شرکتهای تولیدی می باشد. در راستای این هدف، کلیه شرکت های تولیدی پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران که صورت های مالی و اطلاعات مورد نیاز را در سال های 1386 -1392 ارائه داده بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. در مجموع اطلاعات مالی 100 شرکت مورد استفاده قرار گرفته است. جهت یافتن تأثیر عوامل مالی و غیر مالی بر سود آوری شرکتها دوازده فرضیه و یک مدل مفهومی طراحی شده است. فرضیه های پژوهش با استفاده از روش رگرسیون خطی ساده و چندگانه و با بکارگیری نرم افزارspss مورد آزمون قرار گرفته اند. به منظور بررسی مناسبت مدل مفهومی از نرم افزار amos استفاده شده و در نهایت یک مدل اکتشافی که معیارهای مناسبت آن از مدل مفهومی بهتر است ارائه شده است. یافته های پژوهش بیانگر آن هستند که متغیر های اندازه شرکت، رشد شرکت، سودآوری تأخیری و بهره وری بر سودآوری تأثیرگذار هستند. اما عمر شرکت بر سودآوری بی تأثیر است. همچنین نتایج به دست آمده حاکی از آن است که فاکتورهای مالی قادر به پیش بینی حداقل 90% سود دوره آتی می باشند و رابطه ای قوی با سود آوری شرکت دارند.