بخش ساختمان یکی از بزرگترین بخشهای مصرف کننده انرژی در اکثرجوامع محسوب می گردد. با در نظر گرفتن این موضوع که بیش از 98.8 درصد انرژی های هیدروکربنی در ایران در ساختمان ها به مصرف می رسد. پتانسیل صرفه جویی انرژی در بخش ساختمان بیش از بخش های دیگر می باشد لذا توجه به فن آوریهای ساختمان به منظور صرفه جویی و بهینه سازی مصرف انرژی به میزان بسیار موثری می تواند در این راستا نقش سازنده داشته باشد. لذا می توان با بکارگیری راهکارهای معماری غیرفعال ونیز تکنولوژی های طراحی فعال به منظور تولید انرژی در طراحی ساختمان های کم انرژی و صفر انرژی گامی موثر در راستای برقراری تعادل بین تولید و مصرف انرژی برداشته که این خود ر اهبردی موثر در جهت کاهش مصزف انرژی است.