هنریک ایبسن که همواره از او به عنوان پدر تئاتر نوین یاد می شود، نخستین درام نویسی است که توانسته به هدف های واقعگرایان پیش از خود به تمامی نائل آید و دوران تازه ای در تئاتر آغاز کند. در نمایشنامه های خانه ی عروسک، اشباح، بانوی دریایی و هداگابلر، دغدغه ی اصلی ایبسن؛ روابط شخصی، جایگاه زن در اجتماع - خانواده و حقوق زنان مطرح شده ، که مورد توجه نگارنده قرار گرفته است. حال این پایان نامه بر آن است تا با استفاده از روش تحلیل گفتمان لاکلا و موف، به بررسی گفتمان های حاکم و تعامل بین آنها پرداخته تا شاهد سرکوب، به حاشیه رانی، تخاصم میان گفتمان ها و در نهایت استقرار گفتمان ها باشد. برای این منظور، به شناسایی و مفصل بندی گفتمان های موجود در چهار اثر ایبسن پرداخته شده است. همچنین کاربردهای این پایان نامه شامل به کارگیری رویکردهای نوین در امر پژوهش، تحلیل و تفسیر متون و به کارگیری سازو کارهایی برای تشخیص گفتمان های موجود در درام و تحلیل و تقطیع عناصر و رسیدن به درام شناسی از منظری دیگر می باشد