نام پژوهشگر: مجید افشار موید
مجید افشار موید رضا آهنگری کهن
هاری یک بیماری زئونوز کشنده است که هر ساله جان بیش از 55000 نفر را در سراسر جهان می گیرد. از آنجاییکه حیوانات در گسترش این بیماری نقش بسزایی دارند، واکسیناسیون حیوانات اهلی و حتی حیات وحش از همان سال های ابتدایی مورد توجه بوده است. دندریمرها نانو ساختارهای سه بعدی هستند که دارای ویژگیهای ارزشمندی هستند که برخی عبارتند از: توانایی طراحی دقیق از طریق کنترل اندازه و شکل، خلوص بالا، ظرفیت بارگذاری بالا، سمیت پائین، تحریک کم سیستم ایمنی در هنگام تزریق موضعی. دندریمرها دارای کاربردهای بسیار متنوعی بوده که از آن جمله می توان به افزایش ایمنی بخشی، افزایش فراهمی زیستی و کنترل رهش ترکیبات اشاره نمود. در این مطالعه ابتدا دندریمر های نسل اول و دوم با هسته پلی اتیلن گلایکول و شاخه های اسید سیتریک سنتز شد و تایید ساختمان دندریمر های نسل اول و دوم توسط تکنیک های ft-ir، 1h-nmr و تعیین اندازه و بار انجام گردید. در مرحله بعد ویروس غیر فعال هاری بروی دندریمر بارگذاری شد و اثر ادجوانتی آن بر میزان ایمنی بخشی واکسن، به روش in vivoارزیابی شد. دندریمر نسل دارای اندازه 70 نانومتر و بار 5/3- و دندریمر نسل دوم دارای متوسط سایز 90 نانومتر و بار 11/8- بود. نتایج تزریق غلظت های مختلف دندریمر مخلوط شده با ویروس غیر فعال نشان داد که میزان تیتر آنتی بادی در گروه دریافت کننده 5/0 میلی گرم بیشترین مقدار بود که قابلیت زنده نگه داشتن موش ها را پس از مواجه با ویروس دارد. با مطالعات بیشتر از جمله کنژوگه کردن آن با آنتی ژن می توان کارایی آن را به عنوان ادجوانت افزایش داد.