در دنیای پیچیده امروز کشورها و شرکت هایی قادر به ادامه حیات و در سطحی بالاتر قادر به بهره برداری از فرصت های بازار جهانی خواهند بود که توانایی خلق و توسعه مزیت رقابتی را داشته باشند و برای این منظور لازم است که سازمان ها یک برنامه اثربخش به نام هوشمندی رقابتی را به اجرا درآورند. هوشمندی رقابتی، به عنوان یک ابزار مدیریت راهبردی و یکی از سریع ترین زمینه های رشد کسب و کار دنیا، به شمار میرود که برای سازمان میتواند ایجاد مزیت رقابتی کند. در این تحقیق سعی میشود تا عوامل کلیدی موفقیت هوش رقابتی در صنعت الکترونیک را شناسایی و سپس با استفاده از تکنیک های topsis فازی و anp فازی اولویت بندی کرد و سپس بر اساس روش شمارش بردا نتایج این دو روش تلفیق میگردد، در نهایت با توجه به اولویت های به دست آمده راهکارهایی برای اتقاء سطح هوش رقابتی در سازمان ارائه می شود.