در این پژوهش به رابطه بین ناگویی هیجانی،طرحواره های ناسازگار اولیه وتاب آوری بر رضایت از زندگی پرداخته شد.تا رابطه بین ناگویی هیجانی،طرحواره های ناسازگار اولیه و تاب آوری بر رضایت از زندگی افراد را بسنجیم.مراد از رضایت زندگی ،نگرش فرد ،ارزیابی عمومی نسبت به کلیت زندگی خود و یا برخی از جنبه های زندگی، مانند زندگی خانوادگی و تجربه آموزشی است. باتوجه به نتایج فرضیات موجود در پژوهش می توان گفت که هر کدام از متغیرها بر رضایت از زندگی تأثیر دارند و نتایج به دست آمده با نتایج تحقیقات دیگر که در این راستا انجام شده است همسو می باشد.بنابراین می توان با توجه و تلاش بیشتر افراد را از پایه نسبت به شناخت خود و درون خود و رفع نقایص تفکری و جایگزینی احساس و فکر بهتر آموزش داد و به سمت خود و هویتی بهتر و رضایت از زندگی بیشتر راهنمایی کرد.