از حدود سه دهه پیش، الگوی خوشه های صنعتی در نقاط مختلف جهان در رشته های متعدد صنعتی پیاده شده است که از نتایج آن می توان به جهانی شدن اقتصادهای محلی، افزایش درآمد سرانه آن ها، ایجاد اشتغال و رشد و توسعه درو نزای مبتنی بر توانمندی های این مناطق اشاره کرد. در کشور ما برخی بنگاهای تجاری به صورت خوشه در حال فعالیت هستند و از مزایای فراوان ان بهره می جویند. اما تاکنون خوشه سازی به حوزه صنایع دانش بنیان راه نیافته است . صنایع دانش بنیان شامل صنایع الکترونیک، بیوتکنولوژی (زیست فناوری)، مواد نو ، لیزر و اپتیک، نرم افزار، هوافضا، نانو تکنولوژی (ریز فناوری) و انرژی های نو می باشد. اما فناوری نانو به دلیل گستردگی حوز ه های کاربرد، تأثیرگذاری براغلب صنایع موجود و ایجاد بستر استفاده از نیروهای جوان وتوانمند علمی کشور، یک فناوری اولویت دار و استراتژیک برای کشور محسوب می شود. بنابراین برنامه ریزی و فعالیت برای توسعه و تجاری سازی این فناوری باید در دستور کار سطح کلان سیاست گذاری در کشور قرارگیرد. تحقیق حاضر، براساس هدف، کاربردی و از نظر ماهیت و روش تحقیق، توصیفی و غیر آزمایشی است. در این پژوهش زمینه های توسعه خوشه های کسب و کار در صنعت نانو در پارک های علم و فناوری بررسی شد. روش تحقیق بر اساس روش تحقیق کیفی انتخاب شده و داده های آن به روش مصاحبه عمیق کارشناسی جمع آوری گردید. ابزار تحلیلی تحقیق، تحلیل محتوا، و جامعه آماری نیز پارکهای علم و فناوری کشور بوده است. یافته های مطالعه نشان میدهد متاسفانه هنوز بستر مناسبی برای خوشه سازی بنگاه های نانو در پارک های علم و فناوری وجود ندارد. اما به نظر می رسد بتوان شرکت های تجاری نانو را در قالب شبکه سازی با یکدیگر پیوند داد. بنگاه ها در قالب شبکه سازی می توانند با وجود پراکندگی های جغرافیایی، توامان به همکاری و رقابت بپردازند و از منافع بسیاری بهره مند گردند.