بررسی پیرامون قواعد ضمان قهری و قراردادی این نتیجه را بدست میدهد که زیان دیده از منظری مفعول فعل زیانبار قرار می گیرد لکن از منظری دیگر، با لحاظ نیتی که ممکن است در ضمیر خود جهت تورم یافتن مسئولیت فاعل زیان و یا اخذ خسارت افزونتر از میزان آسیب وارده به وی در سر پرورانده باشد ،بخواهد الزامی را که قاعده مقابله با خسارت جهت خنثی نمودن مقاصد مزبور در زیاندیده افعال زیانبارترسیم نموده است را،نادیده انگاشته و از موقعیت به وجود آمده برای خویشتن سوء استفاده نماید.قاعده مزبور همانطور که از مقدمات فوق پیداست مترصد این معناست که آسیب دیده در حدود متعارف و با تمسک به رفتاری متعارف ملزم خواهد بود تا خود را در برابر زیان محتمل حفظ نموده و یا در صورت مفعول قرار گرفتن ، در جهت رفع یا کاستن از میزان زیان واقع شده بر خود بکاهد، چرا که در غیر اینصورت بر حسب مورد از دریافت تمام یا بخشی از میزان خسارات وارده بر نفس خویش، محروم خواهد شد .