روش های تمرینی مختلف می تواند تأثیرات متفاوتی بر عملکرد جسمانی ورزشکاران داشته باشد. هدف تحقیق حاضر مقایسه تأثیر یک دوره تمرینات پلایومتریک و مقاومتی-توانی بر عملکرد جسمانی بازیکنان والیبال می باشد. به این منظور 27 بازیکن مرد تیم والیبال فولاد شهرستان اسفراین داوطلب شدند. این افراد به طور تصادفی در دو گروه تمرینی پلایومتریک (13 نفر) و تمرین مقاومتی-توانی (14 نفر) قرار گرفتند. تمرینات به تعداد 3 جلسه در هفته و برای مدت 6 هفته انجام شد. برنامه تمرین مقاومتی-توانی شامل انجام چهار حرکت هاگ پا، جلو ران، اسکوات و پشت ران بود که به تعداد 3 ست با 9-6 تکرار و با شدت 70-50 درصد 1rm اجرا شد. برنامه تمرین پلایومتریک شامل پرش از روی مانع، جهش از روی مانع، پرش ارتفاع و جهش با پای باز بود که به تعداد 3-2 ست با 12-6 تکرار انجام شد. عملکرد جسمانی شامل پرش عمودی، پرش اسپک، چابکی ، سرعت جابجایی و آزمون عملکردی والیبال، قبل از اجرای تمرینات و 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین با استفاده از آزمون های ویژه اندازه گیری شد.