این تحقیق تحت عنوان "بازنمایی عرفان های نوظهور در سینما" به این مسأله می پردازد که عرفان های نوظهور در سینمای شرق و غرب چگونه بازنمایی می شوند. بدین منظور دو فیلم "دالان سبز" و "بهار تابستان پاییز زمستان و دوباره بهار" مورد بررسی قرار گرفت و "نظریه بازنمایی"از "استوارت هال"، "امپریالیسم فرهنگی" برگرفته ازآرای "یوهان گالتونگ" و "امانوئل والرشتاین" وهمچنین نظریه "شرقی شدن" "کالین کمپبل" به عنوان چارچوب نظری انتخاب شد. روش کار دراین تحقیق نشانه شناسی است و با تکیه بر الگوی سلبی _کاودری صحنه های فیلم تحلیل می شود . 35 نمای مرتبط با آیین بودایی از مجموع 678 نمای فیلم دوباره بهار و 43 نمای مرتبط با عرفان مسیحیت نیز از مجموع 2197 نمای موجود در فیلم دالان سبز تحلیل می شود و میزانسن (صحنه پردازی ، وسایل صحنه ، رمزهای لباس ، رمزهای ارتباط غیرکلامی) و رمزهای فنی(اندازه نما ، زاویه دوربین ، نوع عدسی ، ترکیب بندی ، وضوح ، رمزهای نورپردازی ، رمزهای رنگ و فیلم خام)آن ها مورد بررسی قرار می گیرد. داده های بدست آمده دراین تحقیق حاکی از آن است که در عرفان شرقی(باتکیه بر بوداییسم)کمال گرایی و توجه به ماورإارزش محسوب می شوداما درغرب،نگاه ابزاری به معنویت مطرح است.درعرفان شرقی(بوداییسم)هیچ اثری ازوجود خدانیست و نهایت سیر عرفانی درفرقه های بوداییسم ، رهایی ازرنج ورسیدن به فنااست؛اماعرفان غربی(مسیحیت)،عرفانی خداگرا است که درآن معاد،آخرت، بهشت وجهنم جایگاه ویژه ای دارد.