گردشگری فرهنگی بخشی از بازار گردشگری است که بیشترین پتانسیل رشد و توسعه را داراست، و اهمیت آن تا حدی است که یونسکو مسئله اساسی قرن بیست و یکم برای پدیده گردشگری را فرهنگ اعلام کرده است. افزایش تقاضا برای گردشگری فرهنگی به واسطه سیر تکامل الگوهای گردشگری حمایت می شود، گرایش آشکار به سمت سفرهای کوتاه مدت موجب بازدیدهای چند منظوره شده که اساساً بر گردشگری فرهنگی شهری استوار است. در میان شهرهای تاریخی و مهم ایران که می توانند در حوزه ی پایلوت گردشگری مورد توجه واقع شوند، تهران مناسب ترین و جدی ترین گزینه برای برنامه ریزی توریسم و خصوصاً توریسم فرهنگی محسوب می شود. به دلیل آن که بهره برداری از توان ها و قابلیت های گردشگری در هر منطقه می تواند زمینه ای پویا و فعال را برای توسعه آن منطقه فراهم کند، بررسی قابلیت های مزبور به گونه ای علمی و تحقیقی ضرورتی ویژه خواهد داشت. از این رو، هدف مطالعه حاضر بررسی قابلیت های توسعه گردشگری فرهنگی در شهر تهران است. نتایج تحقیق حاکی از آن است که شهر تهران به ترتیب در 5 بعد سیاسی، فیزیکی، فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی قابلیت توسعه گردشگری فرهنگی را دارا می باشد.