چکیده نقش روزافزون سرمایه درگردش در تداوم فعالیت های واحدهای تجاری موجب شده است که، استراتژی های مختلفی برای مدیریت سرمایه درگردش در نظر گرفته شود. واحدهای انتفاعی با بکارگیری استراتژی های مختلف در رابطه با مدیریت سرمایه درگردش، می توانند میزان نقدینگی شرکت را تحت تأثیر قرار داده و شناخت از وضعیت سرمایه درگردش و مدیریت مطلوب آن می تواند تأمین کننده منافع بلندمدت برای واحد تجاری باشد. هدف از انجام این پژوهش شناخت اثر تفاوت در نوع استراتژی های سرمایه درگردش و نیز اثر محافظه کاری در گزارشگری مالی بر کیفیت اقلام تعهدی مرتبط با سرمایه درگردش است. جامعه آماری این تحقیق را کلیه شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران تشکیل داده و با بکارگیری روش حذف سیستماتیک تعداد 183 شرکت در بازه زمانی سال های 1385 تا 1391 انتخاب گردیده اند. همچنین داده های آماری تحقیق از طریق آزمون های همبستگی و تحلیل رگرسیون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و نتایج حاصل از آزمون فرضیه های پژوهش بیانگر این است که، بین استراتژی های سرمایه درگردش و محافظه کاری درگزارشگری مالی با کیفیت اقلام تعهدی، رابطه معنادار وجود دارد . جهت رابطه با استراتژی جسورانه سرمایه درگردش غیرمستقیم اما با استراتژی محافظه کارانه سرمایه درگردش مستقیم می باشد، همچنین این رابطه با محافظه کاری درگزارشگری مالی غیرمستقیم است.