این تحقیق درجهت بررسی تفاوت میان تیپ های مختلف شخصیتی افراد در تمایل به برقراری ارتباط در زبان خارجی صورت پذیرفته است. نتیجه نشان داد که تفاوت معناداری بین دوگروهisfjوesfj و همچنین istj وestj در رابطه با تمایل آنها به صحبت کردن وجود دارد.در هر دو مقایسه esfjو estj تمایل به برقراری ارتباط بالاتری را نشان دادند. بنابراین تحلیل چند متغیری جهت بررسی تفاوت آنها در زیرشاخه های تمایل به برقراری ارتباط نیز سنجیده شد. در این تحقیق تیپ های شخصیتی دیگر تفاوت معناداری در ارتباط با تمایل به برقراری ارتباط نشان ندادند.