در این پژوهش به بررسی روش رشد آبی نانو کریستال های cdte و تاثیر رشد پوسته cds بر روی بازدهی کوانتومی نورتابی و بررسی خواص اپتیکی این نانوذرات پرداخته می شود. در ابتدا با معرفی نانو کریستال های نیمه رسانا و خواص ویژه ناشی از محدودیت های کوانتومی در آن ها، روش های کلی مورد استفاده در سنتز این نانوساختارها و همچنین برخی از کاربردهای آن ها توضیح داده می شود. در ادامه مروری برتحقیقات انجام شده در این زمینه انجام می گیرد. در بخش کارهای عملی در ابتدا به تهیه نانوذرات cdte در حضور عامل پوششی تیوگلیکولیک اسید برای کنترل اندازه این نانوبلورها پرداخته می شود. در تمام آزمایش ها تلاش شد تا شرایط دستیابی به بالاترین بازدهی کوانتومی نورتابی برای این نانوکریستال ها به دست آید. نتایج نشان داد که بازدهی کوانتومی آن ها در زمان های طولانی حرارت دهی از مرتبه 20 ساعت به بیش از 40% می رسد. در این بازه حرارت دهی، اندازه ذرات در محدوده nm 45/3-78/2 تغییر می کرد. در نهایت رشد نانوساختارهای هسته-پوسته cdte/cds به منظور تشکیل یک پوسته غیر آلی بر سطح نانوکریستال های cdte تهیه شده در زمان های حرارت دهی متفاوت با استفاده از ماده تیواستامید(c2h5ns) به عنوان ماده حساس به حرارت و به عنوان منبع s به همراه کادمیوم سولفات برای تشکیل پوسته استفاده شد. تیواستامید تحت حرارت به آهستگی تجزیه و با cdcl2 منجر به تشکیل پوسته cds بر سطح نانوذرات می گردید. ضخامت پوسته نیز با کنترل زمان حرارت دهی در حین واکنش کنترل می شد. بازدهی کوانتومی نورتابی ذرات در این قسمت به بیش از 60% رسید.