گیاهartemisia annua l. به خانواده asteraceae تعلق دارد. اهمیت دارویی و اقتصادی آرتمیزیا، تولید آرتمیزینین (artemisinin) است. گیاهان از طریق تغییر سیستم دفاعی و آنتی اکسیدان ها و بوسیله القای متابولیسم فنل ها برای پاسخ به تنش های مختلف و کاهش ros استفاده می کنند. پرولین باعث تحریک مسیرهای پنتوز فسفات، شیکیمات و فنیل پروپانوئید شده، بنابراین منجر به افزایش سنتز ترکیبات فنولیک می شود. در این تحقیق در شرایط این ویترو ساقه های گیاه a. annua با غلظت های متفاوت سولفات مس (کنترل، 5، 10 و 25 میکرومولار) و پرولین (0 و 5/0 میلی مولار) تیمار شدند و هفت روز بعد از تیمار شاخص های رشد (وزن تر و خشک اندام هوایی)، میزان کلروفیل ها و کاروتنوئید، h2o2، پراکسیداسیون لیپیدی غشا، فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان (کاتالاز، آسکوربات پراکسیداز، گایاکول پراکسیداز، گلوتاتیون ردکتاز و سوپراکسید دیسموتاز)، میزان ترکیبات فنولیک، پرولین، فعالیت آنزیم فنیل آلانین آمونیالیاز و مقدار آرتمیزینین در ساقه ها اندازه گیری شد. وزن تر نمونه های تحت تیمار با افزایش غلظت سولفات مس نسبت به نمونه شاهد کاهش و وزن خشک افزایش یافت. میزان کلروفیل a در غلظت 5 میکرومولار مس افزایش یافت. تیمار سولفات مس باعث افزایش کلروفیل b، میزان پراکسیداسیون لیپید، میزان h2o2 و فعالیت آنزیم کاتالاز (در غلظت های 10 و 25 میکرومولار)، فعالیت آنزیم آسکوربات پراکسیداز (در غلظت 5 و 10 میکرومولار)، و فعالیت آنزیم pal و میزان آرتمیزینین (در غلظت 5 و 25 میکرومولار سولفات مس) شد