ادبیات تطبیقی یکی از مقوله های مهم تحلیل آثار ادبی ملل مختلف است که اخیراً ذهن برخی از منتقدان معاصر را به خود مشغول داشته است. منتقدان برای بررسی تطبیقی آثار از روش های مختلف نقد ادبی بهره برده اند. یکی از این روش ها نقد در حوزه ی لایه ی ایئولوژیک است. نقد ایدئولوژیک، فرصت مناسبی برای تحلیل پدیده هایی است که از طریق شناخت و تأثیر پذیری ذهنیتی نویسندگان از یکدیگر در یک اثر ادبی به دست. می آید. بررسی تطبیقی آثار نویسندگان ادبیات روسیه و نویسندگان ادبیات معاصر ایران این امکان را فراهم می سازد که با بسیاری از وجوه مشترک در زمینه های فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و به ویژه ادبی آشنا شویم. از این رو آشنایی دیرینه ی نویسندگان ادبیات معاصر ایران مثل سید محمدعلی جمال زاده، صادق هدایت، جلال آل احمد، صادق چوبک و ... با نویسندگانی چون گوگول، چخوف، داستایفسکی، تولستوی و ... سبب شد تا آثار نویسندگان روس مورد اقبال نویسندگان ایرانی قرار گیرد. این پژوهش با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی و عمدتاً بر اساس نظریه ی بینامتنیت و با بررسی شواهد، به دنبال اثبات این فرضیه است که وجوه اشتراک در آثار این دو گروه اتفاقی نبوده و حاکی از اثرپذیری نویسندگان ایرانی از نویسندگان روسی است.