این پژوهش با هدف تعیین رابطه بین ناگویی خلقی با سلامت روان دانش آموزان سال سوم دوره متوسطه شهر تهران انجام شده است. طرح این پژوهش از نوع همبستگی است و در آن به روش نمونه گیری تصادفی تعداد 340 نفر از دانش آموزان دختر انتخاب شده اند. سپس، دو پرسشنامه ناگویی خلقی تورنتو و سلامت روان گلدبرگ در مورد آن ها اجرا شد. پس از نمره گذاری، داده های پژوهش با استفاده از نرم افزار spssو با ضریب همبستگی پیرسون و روش رگرسیون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.