در حدود 80 درصد مشکلات وابسته به ستون فقرات، در ناحیه کمر رخ می دهد. به علت شیوع بالای کمردرد در جامعه و هزینه های سنگین آن، درمان های مختلفی برای آن ارائه شده استکه در طیف گسترده ای از استراحت مطلق تا روش های مختلف جراحی قرار می گیرند.آب درمانی یکی از انواع درمان های فیزیکی و قدیمی ترین آن ها محسوب می شود. این تمرین ها شامل فعالیت ها و تمرین های ورزشی، شنا و بازی در آب است. هدف از این پژوهش تعیین تأثیریک دوره برنامه تمرین در آب برکیفیت زندگی ومیزان کمردرد مزمن مکانیکال زنان میانسال می باشد.داوطلبان با تشخیص پزشک متخصص برای شرکت در این پژوهش، معرفی شدند. پس از پرکردن فرم رضایت نامه، ازمیان این بیماران 30 نفر به طور تصادفی ساده انتخاب و به دو گروه مساوی15 نفری، شامل تجربی و گروه کنترل، تقسیم شدند. پس از آن از کلیه آزمودنی ها طی یک جلسه، پیش آزمون گرفته شد. بعد جلسات تمرین در آب به مدت 8 هفته برای گروه تجربی شروع شد که تعداد جلسات بطور کلی 24 جلسه 60 دقیقه ای بود.پس از اتمام هشت هفته مجددا آزمون ها از هردو گروه گرفته شد و به عنوان پس آزمون ثبت گردید.درد کمر بیماران با استفاده از تست vas و جهت اندازه گیری کیفیت زندگی از پرسشنامهsf-36استفاده شد. این پژوهش ازنوع کاربردی ونیمه تجربی بود و جهت تفاوت میانگین نمرات پیش آزمون و پس آزمون در گروه ها از آزمون t همبسته و برای مقایسه میانگین پس آزمون بین گروه ها از t مستقل استفاده شد. نتایج نشان داد یک دوره برنامه تمرین در آب بر میزان درد و کیفیت زندگی زنان مبتلا به کمردرد مزمن مکانیکال تاثیر دارد(05/0 >p) .از یافته های این پژوهش می توان چنین نتیجه گیری کرد که ورزش در آب می تواند یک روش بسیار مناسب و سودمند در جهت کاهش و یا از بین بردن عوامل و علائم بیماری در بیماران مبتلا به کمردرد باشد و می توان از آن به عنوان یک روش مطمئن و کمکی در جهت سالم سازی جسمانی و روانی افراد بهره گیری نمود. بنابر این به منظور جلوگیری از تعداد اعمال جراحی که بسیار رایج و متداول شده است، یا به منظور کاهش عوارض پس از عمل جراحی و نیز کاهش و صرفه جوئی اقتصادی و ارتقاء سطح کیفیت زندگی این بیماران ورزش در آب توصیه می شود.