پژوهش حاضر به منظور تعیین تعیین اثر بخشی مدیریت خشم بر پرخاشگری دانش آموزان پسر مقطع متوسطه در سال تحصیلی 94-93 صورت گرفته است.پژوهش حاضر از نوع آزمایشی می باشد و با توجه به آنکه جامعه آماری پژوهش حاضر (750 پسر) بودند براساس جدول مورگان 254 دانش آموز پسر را به صورت تصادفی ساده به عنوان نمونه انتخاب و پس از اجرای پرسشنامه پرخاشگری agq تعداد 30 نفر از افرادی که دارای بالاترین میزان پرخاشگری بودند به صورت تصادفی انتخاب و سپس به صورت قرعه کشی این نفر به عنوان (گروه آزمایشی 15 نفر گروه کنترل و15 نفر) انتخاب گردیدند. پس از آن گروه آزمایشی آموزش مدیریت خشم را به مدت دو ماه دریافت نمودند در حالیکه گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت نکرد. نهایتاً پس آزمون اجرا گردید. نتایج بوسیله آزمون کوواریانس مورد تحلیل قرار گرفت. یافته های این پژوهش نشان داده است که بین گروه ها در سطح (001/0) تفاوت معناداری وجود دارد و این بدان معنی است که آموزش مدیریت خشم توانسته است میانگین پرخاشگری را در مرحله پس آزمون کاهش دهد، مدیریت خشم توانسته است میانگین رفتار پرخاشگرانه را در مرحله پس آزمون کاهش دهد، مدیریت خشم توانسته است میانگین احساس پرخاشگرانه را در مرحله پس آزمون کاهش دهدو همچنین مدیریت خشم توانسته است میانگین فکر پرخاشگرانه را در مرحله پس آزمون کاهش دهد.