چکیده: هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر آموزش به روش انیمیشن بر افزایش ادراک دیداری دانش آموزان پسر مقطع ابتدایی شهر صحنه در سال تحصیلی 92-93 می باشد. تحقیق حاضر از لحاظ هدف جزء پژوهش های کاربردی و از لحاظ اجرا نیز در مجموعه تحقیقات آزمایشی با روش شبه آزمایشی است.جامعه آماری پژوهش حاضر 162 نفر از دانش آموزان پسر دوم ابتدایی بودند که پس از همانند سازی متغیر ها از نظر سن، جنس، معدل ترم گذشته طی دو مرحله و دو گروه، و آموزش به روش سنتی و آموزش به روش انیمیشن که از این تعداد 81 نفر در گروه آزمایش و 81 نفر در گروه گواه شرکت کردند که از طریق نمونه گیری گروههای دردسترس انتخاب شدند، سپس بر روی گروه آزمایش، آموزش به روش انیمیشن به مدت 8 جلسه 30 دقیقه ای که مدرس به آنها آموزش داد، انجام گرفت، بلا فاصله پس از اتمام آموزش، آزمون از هر دو گروه به عمل آمد، از پرسشنامه استانداردپیشرفته ادراکی-بینایی ماریان فراستیگ وولتی لف آور وویتلسی که دارای 34سوال درزمینه مهارت ادراک دیداری می باشد استفاده شدکه این پرسشنامه درقالب پنج متغیروبرای سنجش پایایی بااستفاده ازالفای کرونباخ مهارت ادراک دیداری درابعادروابط فضایی-مکانی (68/0)،تمیزبینایی (71/0)،تشخیص نقش اززمینه (73/0)،پایداری یا قدرت اکمال دیداری (75/0)،وافزایش درک باز سناسی شی ء (78/0)سنجیده شدوپس از جمع آوری داده ها و فرضیه های پژوهش با استفاده از نرم افزار spss و آزمون های تحلیل کوواریانس(ancova) و آزمون لوین برای گروههای همبسته مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج تحقیق نمایان گر این است که بین دو گروه آزمایش و گواه در افزایش مهارت ادراک دیداری تفاوت معنا داری وجود دارد از آنجا که مهمترین هدف هر رویکرد آموزشی ارتقاء سطح دانش و نگرش یادگیرنده است و روش های آموزش سنتی مانند سخنرانی که در حال حاضر اجرا می شود به تنهایی پاسخگوی نیازهای دانش آموزان ما نیست، و در نتیجه یافته ها نشان داد که آموزش به روش انیمیشن موجب بهبود درک مطالب و یادگیری مهارتهای ادراک دیداری و همه ی خرده مهارتهای آن شامل فضایی-مکانی 685/0، تمیز بینایی 713/0، تشخیص نقش از زمینه 617/0، اکمال دیداری 657/0، بازشناسی شی 654/0 تاثیر مستقیم دارد و باعث افزایش قدرت یادگیری دانش آموزان می شود.