نتایج پژوهش نشان می دهد که بین منبع کنترل رفتار و خودپنداره با انگیزش پیشرفت ارتباط مستقیم و معنی داری وجود دارد که میزان ارتباط منبع کنترل رفتار با انگیزش پیشرفت (0/425= r ) و میزان ارتباط خودپنداره با انگیزش پیشرفت( 0/521= r)در سطح (0/01>p) می باشد. هم چنین بین منبع کنترل رفتار و انگیزش پیشرفت رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد که میزان این همبستگی 0/425 = r در سطح (0/01>p) می باشد. از دیگر یافته های این پژوهش این بود که بین خودپنداره مثبت و انگیزش پیشرفت رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد که میزان این همبستگی در سطح (0/01>p) برابر 0/521= r می باشد. همچنین 17/9% از تغییرات متغیر انگیزش پیشرفت توسط متغیر منبع کنترل رفتار و 27 %از تغییرات متغیر انگیزش پیشرفت نیز توسط خودپنداره تبیین می گردد.