چکیده قانون اساسی با توجه به شرایط و مقتضیات زمان خود به تصویب رسیده است و به مانند یک موجود زنده می باشد که باید متناسب با تحولات زمانه بتواند تکامل یابد و تغییراتی را در خود پذیرا باشد. برای این امر در همه قوانین اساسی فرایند خاصی برای بازنگری پیش بینی شده است.اما علی رغم این امرموراد در قوانین اساسی همه ی کشورهای جهان اصولی از شمول بازنگری مستثنی شده و به منزله خطوط قرمز حاکم برآن نظام اند. در اینجا بررسی ما بر روی قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و ایالات متحده آمریکاست، که چگونه با وجود این اصول مردم می توانند حق تعیین سرنوشت خود را اعمال کنند در حالی که مردم به عنوان واضع قانون اساسی حق دارند قانون اساسی را تغییر و اقدام به وضع قانون جدید نمایند؟ واژگان کلیدی: حق، تعیین سرنوشت، اصول غیر قابل بازنگری، خطوط قرمز