هدف از انجام این پژوهش، بررسی جنسیت مدار کارگفت های ترغیبی با در نظر گرفتن وجه جمله است. گوینده از کارگفت ترغیبی، برای متقاعد کردن مخاطب به انجام دادن و یا پذیرفتن امری استفاده می کند. به منظور انجام این بررسی، پنج رمان از رمان های معاصر فارسی انتخاب شد، کارگفت های ترغیبی از این رمان ها استخراج شد و به لحاظ وجه (امری، خبری، پرسشی و التزامی)، جنسیت گوینده ومخاطب و مستقیم یا غیر مستقیم بودن، بررسی شد. سپس فراوانی هر کارگفت و عوامل مرتبط با آن از جمله وجه و جنسیت گوینده و مخاطب و مستقیم یا غیرمستقیم بودن آن اندازه گیری شد و با استفاده از آزمون آماری خی دو مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج این آزمون نشان داد که، میان بسامد وقوع کارگفت های ترغیبی در زنان و مردان تفاوت معناداری وجود نداشت. به علاوه زنان و مردان به میزان تقریباً مساوی از کارگفت های ترغیبی استفاده کردند. زنان در تعاملات خود به ترتیب از کار گفت هایی با وجه پرسشی، خبری، امری و التزامی استفاده کرده بودند، در مقابل، مردان به ترتیب از وجه های خبری، امری، پرسشی و التزامی استفاده نمودند. جملات ترغیبی فارغ از جنسیت گوینده به ترتیب با وجه های خبری، پرسشی امری و التزامی ظاهر شدند. در کارگفت هایی که مخاطب آن ها زنان بود، جملات اغلب به صورت مستقیم و به ترتیب با وجه های خبری، پرسشی، امری و التزامی مشاهده شدند. در کارگفت هایی که مخاطب آن ها مردان بود، جملات اغلب به صورت مستقیم و به ترتیب با وجه های خبری، امری، پرسشی و التزامی بودند.