چکیده تا کنون به ویژگی سرزندگی محیط های شهری در مطالعات،تحقیقات و پروژه های طراحی و برنامه ریزی شهری در ایران توجه جدی نشده است و بیشتر عرصه های عمومی که امروز در سطح شهرها دیده می شوند، محیط های کسل کننده و غیر جذابی هستند که هیچ انگیزه ای را در فرد برای ماندن و رفتن ایجاد نمی کند. علاوه بر این در میان متخصصان شهری نیز تعریف مشترکی از ویژگی سرزندگی محیط های شهری و معیارها و عوامل ایجاد کننده آن وجود ندارد. بر این مبنا هدف این رساله ارائه معیارهای سرزندگی فضاهای شهری و همچنین تدقیق این معیارها برای فضاهای شهری همدان است.