نظر به اینکه مبحث تأکید و قصر در دستور و بلاغت زبان فارسی از مباحث تاریک و ناشناخته ی علم معانی است،و بسیار مهم می باشد؛ چون هم در نحو کاربرد دارد و هم در بلاغت و نقد شعر و در زبان فارسی بطور پراکنده مطرح گردیده و هیچکدام ازآن ها دقیق و صریح و طبقه بندی شده نیست، از این جهت بر آن شدیم که این مبحث را به طور دقیق تر و گستر ده تری با ذکر نمونه ها در شاهنامه ی فردوسی بیان نماییم.