در قرن بیست و یکم، اقتصاد اکثریت کشورها به سمت خصوصی‏سازی و مشارکت آحاد جامعه در تأمین سرمایه مورد نیاز شرکت‏ها سوق یافته، به گونه ای که این امر موجب پیدایش شرکت‏های ملی و چند ملیتی نیز گردیده است. هدف از انجام این پژوهش، شناخت اثر جریان‏های نقد آزاد بر تغییر در اندازه شاخص‏های ارزیابی عملکرد مالی است. این پژوهش علاوه بر نظریه های منعکس در پژوهش‏های خارجی، تلاش کرده تا شرایط خاص بازار سرمایه ایران نیز مورد توجه قرار گیرد و به بررسی رابطه بین جریان‏های نقدی آزاد و شاخص های ارزیابی عملکرد مالی در شرکت‏های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در طی یک دوره 8 ساله (1385 لغایت 1392) پرداخته است. به همین دلیل معیارهای ارزیابی عملکرد بر مبنای سود قبل از بهره و مالیات، ارزش افزوده بازار، فرصت‏های سرمایه گذاری، نرخ بازده حقوق صاحبان سهام و کیفیت سود مورد مطالعه قرار گرفته است. جامعه آماری این پژوهش کلیه شرکت‏های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد و نمونه آماری پس از اعمال محدودیت‏ها شامل 406 شرکت می‏باشد. آزمون فرضیه ها با استفاده از تحلیل رگرسیون خطی و ضریب همبستگی و نرم‏افزارspss نسخه 16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج پژوهش بیانگر این است که، بین جریان‏های نقدی آزاد و شاخص های ارزیابی عملکرد مالی رابطه است؛ اما نه با تأیید همه‏ی فرضیه‏ها، به طور کلی فرضیه‏های نرخ بازده حقوق صاحبان سهام، فرصت‏های سرمایه‏گذاری و کیفیت سود تایید نشدند و فرضیه‏های سود قبل از بهره و مالیات و ارزش افزوده بازار تایید شدند؛ یعنی با افزایش جریان‏های نقد آزاد، سود قبل از بهره و مالیات و ارزش افزوده بازار نیز افزایش پیدا می‏کند. بر این اساس نتیجه حاضر در بازار سرمایه ایران می تواند در تصمیم گیری مدیران و سرمایه گذاران برای رسیدن به بازده مناسب شرکت موثر باشد و اقدامات کنترلی سهامداران، مانند توجه به نظریه سرمایه گذاری اضافی و نظریه کورو می تواند در این امر موثر باشد.