شواهد بسیار زیادی نشان می دهند که تغییرات تنش ایستایی بعد از رخداد یک زمین لرزه تاثیر زیادی بر وقوع رخدادهای بعدی داشته و فعالیت های گسل های موجود در منطقه را کنترل می کند. این تغییرات به صورت برهم کنش زمین لرزه ای مورد مطالعه قرار می گیرند و تحت عنوان تغییرات تنش کولمب شناخته شده است. دستاوردهای این مدل علاوه بر برهم کنش زمین لرزه ها، پراکندگی مکانی پس لرزه ها را نیز در بر می گیرد و با احتمالات زمین لرزه ای و تغییرات نرخ لرزه خیزی هم خوانی های خوبی دارد. از آنجایی که این مدل سازی روشی مفید و نیرومند بوده ودر بسیاری از مناطق لرزه خیز دنیا نیز مورد استفاده قرار گرفته و نتایج حاصل از آن قابل توجه بوده است، لذا در این پایان نامه از این مدل برای بررسی فعالیت های لرزه زمین ساختی دو منطقه جنوب شرق و شمال غرب ایران استفاده شده است.