پلی پروپیلن (pp) به علت فرآیند پذیری خوب، مقاومت بالا در برابر جذب رطوبت، مقاومت شیمیایی خوب، قیمت مناسب و توان عملیاتی بالا و در دسترس بودن همواره در صنعت مورد توجه بوده و یکی از پرمصرف ترین و پرکاربردترین پلیمرهای موجود است. pp در کاربرد های مهندسی دارای محدودیت در خواص مکانیکی می باشد. افزودن الیاف شیشه (gf) به pp منجر به بهبود برخی خواص مکانیکی شده است ولی باعث کاهش شدید فرآیند پذیری می شود. افزودن ذرات معدنی میکرونی نیز به طور جزئی می تواند خواص pp را ارتقا دهد. در بحث نانو مواد، نانو کامپوزیت ها در دهه ی اخیر شدیدا مورد مطالعه قرار گرفته اند. از نانو ذرات می توان به عنوان ماده ی تقویت کننده در نانو کامپوزیت ها استفاده کرد. اضافه کردن ذرات معدنی، ذرات فلزی و همچنین برخی ذرات آلی در ابعاد نانو به ماده ی زمینه می تواند باعث بهبود خواص مکانیکی و فرآیند پذیری شود. در این مطالعه خواص مکانیکی نانو کامپوزیت تشکیل شده از همو پلی پروپیلن به عنوان فاز زمینه، الیاف شیشه با درصد پایین برای بهبود خواص کششی و نانوذرات کلسیم کربنات با درصدهای مختلف با هدف ارتقای خواص ضربه ای و فرآیند پذیری (homo-pp/gf/nanocaco3) بررسی خواهد شد.