سازه های روان شناختی درونی و بیرونی متعددی وجود دارند که بر اضطراب رقابتی داوران تأثیر می گذارند. این سازه ها در تصمیم گیری های داوران در جریان رقابت های ورزشی نقش بسزایی دارند. هدف از انجام این تحقیق، بررسی نقش سازه های درونی شامل سبک های مقابله، ابعاد خودآگاهی، و ویژگی های فردی (سن، سابقه داوری، سطح داوری) در پیش بینی اضطراب رقابتی داوران فوتبال است. در این تحقیق پیمایشی که به روش توصیفی، از نوع رگرسیونی، انجام شده است، 108 تن از داوران درجه یک و ملی فوتبال ایران به صورت داوطلبانه شرکت کردند. از این عده درخواست شد سه پرسشنامه اضطراب رقابتی ویژه داوران (scat-r)، سبک مقابله ویژه داوران (csi-r) و مقیاس خودآگاهی (scs) را تکمیل نمایند. داده های حاصل با استفاده از آزمون رگرسیون همزمان و گام به گام تحلیل شد. تحلیل رگرسیون همزمان نشان داد سبک های مقابله (رویکردی و اجتنابی)، خودآگاهی (خصوصی، عمومی و اضطراب اجتماعی)، و ویژگی های فردی (سن، سابقه و سطح داوری) با اضطراب رقابتی داوران همبستگی معنادار دارند و می توان آن ها را به عنوان پیش بینی کننده اضطراب رقابتی داوران فوتبال در نظر گرفت. تحلیل رگرسیون گام به گام نشان داد سبک مقابله اجتنابی، خودآگاهی عمومی و خودآگاهی اجتماعی بهترین پیش بینی کننده های اضطراب رقابتی داوران هستند. از بین ویژگی های فردی مورد مطالعه نیز متغیر سن بهترین پیش بینی کننده اضطراب رقابتی داوران بود. بر طبق نتایج، احتمالاً داوران فوتبال با تجربه (سن بالاتر)، با خودآگاهی عمومی و اجتماعی بالا، که در مقابله با شرایط فشار از سبک اجتنابی استفاده می کنند، پیش و/یا در زمان انجام مسابقه کمتر مضطرب می شوند. یافته ها در کل نشانگر این است که اضطراب رقابتی داوران، تحت تأثیر سبک مقابله اتخاذ شده توسط فرد در شرایط فشار و خودآگاهی است.