بررسی تمرکز تنش در سازه‏ها یکی از مهم‏ترین مراحل طراحی بخصوص در مسائل خزش، خستگی و رشد ترک می‏باشد. صفحات آیزوتروپیک و ارتوتروپیک با یک یا دو سوراخ دایروی و بیضوی یکی از انواع پرکاربرد تمرکز تنش در سازه‏های مهندسی می‏باشند که در این پروژه به بررسی آن پرداخته شده است. روش‏های مختلف تحلیلی و عددی برای بررسی تمرکز تنش در این صفحات وجود دارد. انواع روش های تحلیلی برای بدست آوردن توزیع تنش و نیز مقدار ضریب تمرکز تنش در این مسائل ارائه شده است. برخی از این حل‏های تحلیلی بسیار پیچیده و در بسیاری از موارد حل تحلیلی وجود ندارد. در چند دهه‏ی گذشته روش اجزاء محدود به عنوان پرکاربردترین روش عددی شناخته شده است. این روش علی‏رغم دارا بودن مزایای بسیار، معایبی نیز دارد. به علت وجود همین معایب در دهه‏ی گذشته روش‏های عددی جدیدی ارائه شده‏اند که معایب روش اجزاء محدود را برطرف کرده‏اند. این روش‏ها به دلیل استفاده نکردن از المان به روش‏های بدون المان معروف هستند. یکی از قدیمی‏ترین و در عین حال قوی‏ترین انواع روش‏های بدون المان، روش بدون المان گلرکین (efg) می‏باشد. در این پروژه از روش بدون المان گلرکین (efg) استفاده شده است. از روش ضرایب لاگرانژ برای اعمال شرایط مرزی جابجایی در این روش استفاده شده است. در این پایان‏نامه با کدنویسی روش efg به بررسی تمرکز تنش در صفحات آیزوتروپیک و ارتوتروپیک با یک یا دو سوراخ دایروی یا بیضوی پرداخته شده است. نتایج بدست آمده، با نتایج تحلیلی (در صورت وجود)، نتایج روش‏های عددی دیگر نظیر اجزاء محدود مقایسه شده است. مشاهده شد که نتایج بدست آمده از این روش دقت بسیار خوبی داشته و در مقایسه با روش اجزاء محدود دارای راندمان و دقت بهتری نیز می‏باشد.