در بین اقشار جامعه دانشجویان طیفی از جامعه هستند که آگاهانه در تلاش برای ساختن جامعه و خودسازی خود می باشند. بنابراین با تحقیق و تفحص در چگونگی زندگی و تحصیل آنان ارزشمند بوده و برای تعلیم و تربیت صحیح دانشجویان که آینده سازان این مرزو بوم می باشند ضرورت دارد. هدف از این تحقیق چگونگی اوقات فراغت و نحوه پر کردن آن در بین دانشجویان دختر و پسر دانشگاه علامه طباطبایی و نشان دادن جایگاه فرهنگی در این اوقات می باشد و بنابراین این سئوال در ذهن متبادر می شود که دانشجویان اوقات فراغت خود را چگونه می گذرانند و فرهنگ یکی از عوامل اصلی در خوابگاه و در شیوه زندگی آنان چه جایگاهی دارد. در این بررسی به عواملی همچون میزان تحصیلات پدر ، قومیت، رشته تحصیلی، توزیع سنی، توزیع جنسی، پاسخگویان، مقطع تحصیلی، توزیع بر حسب خوابگاه بومی و غیربومی بودن آنان و میزان ساعات فراغت با پرداختن به عوامل فرهنگی بوده است. این تحقیق از روش پیمایشی استفاده شده است و واحد تحلیل در این تحقیق نیز "فرد" می باشد و تعداد کل دانشجویان خوابگاهی دانشگاه در سال موردنظر (86-87) 3900 نفر می باشند. نمونه آماری این تحقیق 353 نفر می باشد و حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران که روش متداول در محاسبه جمعیت نمونه 350 نفر تعیین شد. اما به خاطر ریزش نمونه و پرسشنامه های ناقص به 380 نفر افزایش یافت برای انتخاب خوابگاه های نمونه از روش احتمال متناسب با حجم خوشه استفاده خواهیم کرد و از روش تصادفی ساده دانشجویان انتخاب خواهند شد. روش تحلیل داده ها از نرم افزار spss 11.5 تجزیه و تحلیل استفاده گردید. نتایج بدست آمده از تحلیل مسیر رگرسیون نشان دهنده این است که متغیرهای ارضاء نیازهای فرهنگی و شناختی، ایمنی و مشارکت (احترام) که از نظریه های مایزلو استخراج شده بود تماما در تبیین متغیر وابسته نقش بارزی داشتند و در این احساس احترام (مشارکت) بالاترین تاثیر را داشته و بعد از این متغیر ارضاء نیازهای فرهنگی-شناختی در مرتبه دوم قرار گرفته است.