بسکتبال یک ورزش گروهی و برخوردی است و شرکت در این ورزش مستلزم پذیرفتن خطر آسیب است. هدف این تحقیق تجزیه و تحلیل ویدیوئی آسیب های بازیکنان لیگ برتر بسکتبال ایران بود. بدین منظور 100 فیلم ویدیوئی از مسابقات لیگ برتر در فصل 87-86 تهیه و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و اطلاعات مربوط به آسیب ها ثبت شد. در مجموع 55 آسیب در این 100 مسابقه مشاهده شد. در خصوص مکانیسم آسیب اختلاف معناداری در بین علل مختلف منجر به آسیب مشاهده شد ( p<0/05,35/4=χ2)، بطوری که پریدن روی حریف، چرخیدن، هل دادن و عبور از حریف از عوامل اصلی آسیب در بین بسکتبالیست ها بود. بین میزان بروز آسیب در قسمتهای مختلف بدن اختلاف معناداری مشاهده شد. (p <0/05,22/36=χ2)، بطوری که سر و صورت، زانو و مچ پا بیشترین آسیب دیدگی ها را به خود اختصاص داد. بازیکنان فوروارد بیش از بازیکنان پست های دیگر آسیب دیدند (p <0/05,7/90=χ2)). بین میزان بروز آسیب دیدگی در زمانهای مختلف بازی تفاوت معناداری مشاهده شد ( p<0/05,8/50=χ2)، بطوری کهp <0/05,3/84=χ2)، بطوری که تعداد آسیب ها در خارج از خانه در حدود 60% بیش از داخل خانه بود. از نتایج این تحقیق می توان نتیجه گرفت که پریدن روی حریف عمل اصلی آسیب ها، سر و صورت مستعدترین محل آسیب و بازیکنان فوروارد پرآسیب ترین بازیکنان و کوارتر چهارم بیشترین آسیب را به خود اختصاص داد و همچنین بیشترین آسیب ها در بازیهای خانگی اتفاق افتاد. این نکات می تواند در طراحی برنامه های پیشگیرانه از آسیب موثر باشد و به بازیکنان، مربیان و تیم پزشکی کمک شایانی کند.