پژوهش حاضر به مقایسه ی شادکامی و سبک های عشق در مردان تک همسر و چند همسر ساکن مناطق 1 تا 5 شهر تهران پرداخته است. نمونه پژوهش شامل 60 نفر، (30 نفر مردان چند همسر) به شیوه نمونه گیری در دسترس و 30 نفر از مردان تک همسر به شیوه ی همتاسازی در متغیرهای سن، سطح تحصیلات و شغل، انتخاب شدند. داده های پژوهش توسط پرسش نامه سبک های عشق لی و فهرست شادکامی آکسفورد جمع آوری شد. نتایج حاصل از تحلیل واریانس چند متغیری و تحلیل رگرسیون چند متغیره با شیوه ورود، نشان داد که میزان شادکامی در مردان چند همسر بالاتر از مردان تک همسر است و شادکامی بر اساس سبک های عشق ورزی قابل پیش بینی است . همچنین نتایج نشان داد که در گروه مردان چند همسر عشق وابستگی و در گروه مردان تک همسر، عشق واقع گرایانه مهم ترین پیش بینی کننده شادکامی می باشد. نتایج این پژوهش بررسی سبک های عشق زوجین را قبل از ازدواج نشان می دهد.