جاذب های کربنی بطور گسترده در بسیاری از فرآیندها استفاده می شوند. استفاده بهینه از این جاذب ها، نیازمند شناسایی ساختار تخلخل این جاذب ها، نظیر سطح مخصوص، حجم حفره ها و توزیع ابعاد حفره های آن ها می باشد. استفاده از جذب فیزیکی گازهایی نظیر نیتروژن، دی اکسیدکربن، آرگون، هلیوم، متان، بنزن و نونان، یکی از پر کاربردترین تکنیک ها برای تعیین مشخصات این جاذب می باشد. در این کار ایزوترم های جذب نیتروژن (k 77)، دی اکسیدکربن (k 273) و متان (k 298) برای چند نمونه کربن فعال و غربال مولکولی کربنی نانوساختار، اندازه گیری شده است و این ایزوترم ها برای بررسی ساختار تخلخل آن ها بکار رفته است. توزیع اندازه حفرات نمونه ها به سه روش da، ds و hk محاسبه و نتایج بدست آمده با هم مقایسه شده است. نتایج نشان می دهد نمونه های غربال مولکولی کربنی نیتروژن و متان را جذب نمی کنند در حالیکه دی اکسیدکربن بر روی همه نمونه ها جذب می-شود. همچنین حجم حفره ها و توزیع اندازه حفرات بدست آمده از داده های دی-اکسیدکربن و متان بسیار شبیه و متفاوت از نتایج بدست آمده از داده های نیتروژن می باشد.