در تحقیق حاضر، یک الگوریتم ساده برای بهینه سازی ابعادی سازه های تحت کمانش ارائه شده است. روش مذکور با عنوان بهینه سازی تکاملی سازه ها(eso) بیان می شود که با در نظر گرفتن شرایط حاکم بر سازه و با رعایت اصول طراحی، مصالح سازه را باز توزیع می کند. به طور کلی هدف از انجام این پایان نامه افزایش بار کمانشی سازه و تعیین شکل بهینه آن تحت شرایط مختلف تکیه گاهی و بارگذاری می باشد. افزایش بار کمانشی با فرض ثابت ماندن وزن وحجم سازه انجام می گیرد. بنابراین برای ارضاء این فرض در مرحله بازتوزیع، فقط انتقال مصالح از نقاط غیر کارآمد به نقاط کارآمد صورت می گیرد. در ادامه تحقیق، در مورد صفحات، مسئله الگوی شطرنجی مطرح و روش رفع آن بیان گردیده، و در نمونه های انجام گرفته، اصلاح شده است.