فخر و رثا از دیرباز مورد توجه و اقبال شاعران و ادیبان عرب بوده است ، به طوریکه گویا از ابتدای خلقت عرب این دو فن با گوشت و خون آنان عجین گشته است . فخر و رثا از فنون پرکاربرد شعری در ادب عربی هستند ، تا آنجا که هیچ دیوان شـعری را نمی توان یافت که از این دو فـن ، رنگ و بویی نداشته باشد . در این پایان نامه که در پنج فصل تدوین یافته است ، به بررسی فخر و رثا در دیوان شریف رضی ، شهسوار ادب عربی و دانشمند بلامعارض جهان اسلام ، پرداخته ام که به اعتراف همه ناقدان و ادیبان منصف ، در هر دو فن یگانه دوران و بلکه سرآمد روزگار بوده ، مراثی وی جانسوز و فخریات وی سرکوب کننده مدعیان می باشد . به دلیل آنکه اشعار رضی رنگ و بوی سیاست داشته و ضمن دفاع از حریم اهل بیت (ع) چه در فخر و چه در رثا ، بر حق از غصب شده خود که همان خلافت بوده ، پافشاری می نماید ، مورد بی انصافی ناقدان و ادیبان متعصب عرب قرار گرفته است . وی در این دو فن با شاعران بسیاری زورآزمایی می نماید ، تا جائیکه حتی متنبی این اسطوره ادبیات عرب را به هماوردی طلبیده و در مواردی بر او نیز برتری می یابد .