به منظور مطالعه بیواستراتیگرافی و پالئواکولوژی رسوبات دونین پسین، برشی در استان کرمان انتخاب گردید، که از لحاظ موقعیت زمین شناسی در ناحیه ایران مرکزی قرار دارد. برش باغین در شمال شرق باغین و 20 کیلومتری غرب کرمان واقع شده است. قدیمی ترین واحد دونین در این منطقه، سازند پادهاست که شامل ماسه سنگ های سفید و قرمز می باشد، این سازند به وسیله واحد هایی از دونین که معادل سازند بهرام می باشد، پوشیده می شود. سازند بهرام نیز با مرز گسلی توسط آهک های کرتاسه پوشیده شده است. برش مذکور دارای فسیل های فراوانی از جمله کنودونت ها، بازوپایان، استراکد ها، مرجان ها کرینوئیدها و هولوتورین ها می باشند که به طور کلی مجموعه کنودونت های بدست آمده بیانگر وجود رسوباتی با سن دونین پسین در منطقه مورد مطالعه می باشند. مطالعه کنودونت های برش باغین منجر به شناسایی4 جنس، 32 گونه و زیر گونه از کنودونت ها گردید که می توان 5 بیوزون را تعیین کرد: 1- lower falsiovalis- upper falsiovalis zones. 2- transitans- punctata zones. 3- lower hassi- jamieae zones. 4- lower rhenana zone. 5- upper rhenana- ? linguiformis zones. با توجه به پالئواکولوژی کنودونت های مطالعه شده مشخص گردید که توالی دونین پسین در این منطقه در محیط دریایی کم عمق تا نیمه عمیق با شرایط آب و هوایی گرم تا نیمه گرم تشکیل شده است.