در عرفان اسلامی، معرفت و هدایت دو اصل جدایی ناپذیرند که هر یک می تواند مقدمه دیگری قرار گرفته و وصال انسان به کمال و رسیدن به کعبه آمال را محقق سازد. کسب معرفت وگام گذاشتن در مسیر هدایت جز از طریق پیروی از انسان کامل میسر نیست و در مکتب تشیع، پیامبر اکرم (ص) واهل بیت طاهرینش (ع) که قرین قرآن ومفسرین فرقانند، مصادیق انسان کاملند وتمسک به ایشان در کنار قرآن مایه نجات وخلاصی از هلاک است . از سوی دیگر توجه به اسرار و رموز فرایض عبادی که خالق بی همتا بر اساس «لطف» و«جود» بیکرانش آنها را وضع کرده و طریق سلوک الی الله را به آسانی در اختیار همه نوع بشر قرار داده از اهمیت بسیار برخوردار است و در میان همه اعمال عبادی فریضه حج نمایه ای از مراحل حرکت عبد به سوی معبود است. کتاب «حج العاشقین» اثر «علاء الدین عبدالخالق قاضی زاده کرهرودی »، نمونه ای از آثاری است که دربیان اسرار حج و به دنبال آن معرفی ولی خدا وانسان کامل ازقرن 11 هجری به یادگار مانده است. نثر این کتاب مزین به انواع آرایه های ادبی و آمیخته به نظم و آراسته به آیات و احادیث ( به ویژه در بخش نخستین کتاب) است. دراین مقاله که با هدف تحلیل محتوایی نسخه صورت گرفته به بررسی ویژگیهای زبانی ، سبکی و ارزشهای ادبی آن نیز پرداخته شده است.