برای پیشرفت و تعالی هر جامعه با توجه به ارزش روزافزون تعداد فراگیران کشور، تعلیم و تربیت افراد جامعه امری ضروری و غیر قابل اجتناب است. بررسی این شرایط در کشورهای مختلف کمک می کند تا با توجه به معیارهای موجود در کشورهای دیگر از نکات موفق چنین برنامه هایی به عنوان راهکارهایی برای حل و فصل مسائل و مشکلات موجود در کشور ایران استفاده کنیم. هدف کلی از انجام این تحقیق بررسی تطبیقی گزینش، تربیت و استخدام معلمان ورزش کشورهای ایران، آمریکا، کانادا و انگلستان بود. جامعه مورد مطالعه عبارت از جنبه های مختلف آموزش و پرورش امریکا، انگلیس، کانادا و ایران بود. روش تحقیق از نوع کتابخانه ای بود که داده های پژوهش از طریق مطالعه کتب مربوط به این موضوع ،پایان نامه های فارغ التحصیلان تحصیلات تکمیلی، مقالات مندرج در مجلات مختلف، نمایه ها، سایت های مختلف اینترنتی و سایت آموزش وپرورش امریکا، کانادا و انگلیس، و مقالات مربوط به موضوع گردآوری شد. در نهایت برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش "بردی" استفاده شد. نتایج بدست آمده در این پژوهش نشان داد که: کشورهای امریکا و انگلیس و کانادا به طور کلی با تمرکز و تاکید بیشتری جهت انتخاب افراد شایسته، که متناسب معلمی ورزش هستند برنامه های آموزشی و استخدامی را تدوین کرده اند. این کشورها در گزینش و استخدام، به تجارب تدریس، خدمت آموزشی، توانایی جسمی و روانی معلمان، مدرک معتبر از دانشگاهها و موسسات عالی و همچنین، پذیرفته شدن در آزمون صلاحیت، در گزینش و انتخاب آنان دقت و توجهی بیشتر را به عمل می آورند. در کشور امریکا، کانادا و انگلیس گزینش و استخدام معلمان ورزش مدارس توسط کانالهای مختلف به طوری هماهنگ صورت می گیرد که در انتها افرادی جهت معلمی ورزش انتخاب شوند که با این رشته به طور فیزیکی و روحی تناسب دارند. در انتخاب و گزینش معلمان، افرادی را بر می گزینند که ضمن داشتن گواهی معلمی، درامتحان ورودی که از طرف ارگانهای خاص هر کشور، جهت تأیید صلاحیت آنان اجرا می شود، پذیرفته شده باشند. علاوه بر اینها، جهت ارتقای علم و دانش و به روز کردن دانش و آگاهی معلمان به تربیت آنان هم، برنامه های متنوعی را هم به عمل آورده اند. به طوری که معلمان ملزم به گذراندن دوره های بازآموزی مدون بر طبق برنامه های زمانبندی شده می باشند. در مقابل در کشور ایران با وجود متمرکز بودن، گزینش، تربیت و استخدام معلمان ورزش در مدارس که بر عهده آموزش و پرورش هر استان است، اما در انتخاب معلم ورزش، به طور هدفمند و از همان ابتدا اقدام به تربیت افراد متناسب با رشته نمی کند و همچنین در محک زدن آنکه آیا آموزش های آموخته شده به طور کارآمد توسط معلم دریافت شده است، ضعیف عمل می کند. همچنین برنامه های باز آموزی معلمان در جهت به روز کردن آنها با دانش روز این رشته بسیار ضعیف است. در کشور ایران با وجود تصویب آیین نامه اجرای مدارس در مورد خودگردان کردن مدارس، همچنان مدارس متمرکز بوده و مدیران مدارس همیشه منتظر اجرای دستورات ابلاغ شده از طرف مقامات بالاتر می باشند. لذا پیشنهاد می شود سیاستگذاران و برنامه ریزان آموزشی جهت بهبود کیفیت ورزش مدارس کشور مانند این کشورها، برنامه هایی مدون اتخاذ شود تا فرد از ابتدا و قبل از شروع آموختن این رشته تناسب های لازم را داشته و پس از آموزش به طور مناسب محک زده شود. جهت بهبود کیفیت معلم تربیت بدنی به معیارهای مانند: گواهی معلمی درجه یک، سابقه تدریس، سابقه تجربه، گذراندن دوره های مفید آموزشی توجه شود و بدین ترتیب یک معلم با دانش کافی گزینش تربیت و استخدام شود.