کپسوله کردن یک تکنولوژی جدید برای محبوس کردن مواد جامد، مایع یا گاز در کپسول های بسیار کوچک است که خروج محتویات آن ها می توانند تحت شرایط خاص، کنترل شوند. برای مصون داشتن نانوذرات zno از شرایط مختلف محیطی و تحت کنترل درآوردن زمان آزاد سازی آن ها در این پایان نامه از موم زنبور عسل جهت کپسوله کردن نانوذرات zno استفاده شده است. از موم عسل به دلیل دارا بودن خصوصیات ویژه ی فیزیکی و شیمیایی، بی اثر و غیر فعال بودن و اختلاط آسان با مواد، بدون هیچ گونه واکنش ناخواسته به عنوان روکش استفاده شده است. جهت ساخت کپسول، نانوذرات اکسید روی با آب مخلوط و در حمام آب گرم همراه با افزودن توئین-80 با سرعت 300 دور/ دقیقه هم زده می شود. مخلوط نانوذرات به موم مذاب اضافه شده و جهت شکل گیری کپسول، مخلوط تحت شوک سرما واقع می شود. کپسول های تولیدی بعد از فیلتراسیون و شستشو به مدت 48 ساعت در دمای اتاق خشک می گردند. از میکروسکوپ sem و از ftir جهت سایز کپسول و اثبات وجود پیوند فیزیکی بین موم و اکسید روی استفاده شده است. برای بررسی میزان بارگذاری نانوذرات در میکروکپسول ها، مدت زمان و معادله سرعت رهایش کپسول های تولید شده از آزمایشات بارگذاری و رهایش بهره گرفته شده است. با توجه به تصاویر sem، سایز کپسول های تولید شده در محدوده ی 100 تا 250 نانومتر با درصد توزیع 95% ارزیابی شده است، به این معنا که سایز بیش از 95% کپسول های تولید شده در این محدوده است. بر اساس آزمایش بارگذاری و مقایسه با غلظت اولیه ی zno، 90% نانوذرات ورودی توسط موم زنبور عسل کپسوله شده اند و مدت زمان لازم برای رهایش نانوذرات کپسوله شده در حلال 1/33 مولار اسیدکلریدریک، 1 ساعت بدست آمده است.