یکی از اهداف اولیه هر سازمان و مدیران آن بهبود بهره¬وری نیروی انسانی می¬باشد. دستیابی به این هدف نیز مستلزم برنامه¬ریزی و درک دقیق از وقایع موجود در سازمان می¬باشد. در این پژوهش بر مبنای مرور متون مرتبط و دریافت نظرات کارشناسان موانع بهبود بهره¬وری شناسایی گردید. این موانع در قالب 6 گروه،دسته¬بندی گردید. بدیهی است که میزان تاثیرگذاری این موانع بر بهره¬وری نیروی انسانی، از مانعی به مانع دیگر متفاوت است. بنابراین پرسشنامه¬ای طراحی گردید تا میزان اهمیت موانع یاد شده را ارزیابی، و موانعی که اهمیت کمتری دارند حذف گردند. نتیجه این مرحله دستیابی به 16 مانع در قالب 5 گروه اصلی بود. پس از شناسایی موانع نهایی بهبود بهره¬وری نیروی انسانی در شرکت ملی پخش فرآورده¬های نفتی ایران- منطقه بوشهر، از روش مدل¬سازی ساختاری تفسیری به منظور تعیین روابط، تجزیه و تحلیل، و طبقه¬بندی موانع بهبود بهره¬وری استفاده گردید. در پایان نیز از با استفاده از فرایند تحلیل شبکه¬ای نسبت به رتبه¬بندی این موانع اقدام گردید.