خرما به عنوان یک محصول سنتی در کشور محسوب شده به نحوی که از دیرایام کشاورزان بر روی این محصول در داخل کشور سرمایه گذاری می نمودند تولید خرما در ایران همگام با سایر فعا لیت های کشاورزی پیشرفت نکرده ودر صورت توجه جدی به تحقیقات آن، می تواند در بازار های جها نی با غالب محصولات کشا ورزی رقابت نماید. تولید خرمای ایران از یازده استان خرما خیز کشور شامل : خوزستان، فارس، بوشهر، کرمان، هرمزگان، سیستان و بلوچستان، یزد، خراسان، اصفهان، کرمانشاه و ایلام بدست می آید خرما میوه ای باارزش غذایی بالااست که به علت دارابودن موادقندی قابل توجه (حدود70% ) علاوه برمصرف غذایی، درصنعت واشتغال نیز مورد استفاده فراوان دارد. نقش خرما به عنوان یک محصول کشاورزی درایجاد اشتغال وتولید درآمد اقتصادی وازهمه مهمتر امکان صادرات خرما وارزآوری ازویژگیهای بارز آن محسوب می شود. شهرستان میناب، در خاور استان هرمزگان، در کناره کرانه ای دریای مکران (دریای عمان)، قرار دارد میزان تولید خرمای کشوربین سالهای( 85-83 ) حدود 965 هزارتن بوده است که بیشتر آن از اراضی آبی حاصل شده است. سهم تولید اراضی دیم 3/92 درصد بوده است. بیشترین تولید خرمای کشور به استان کرمان تعلق دارد به طوریکه با 16/58 درصد سهم در تولید خرما در جایگاه نخست قرار گرفته است. در تحقیق فوق اهتمام محقق بر آن است در پنج فصل عوامل موثر بر صادرات محصول خرما در شهرستان میناب را مورد بررسی قرار دهد لذا در فصل اول با بررسی کلیات تحقیق و بیان مسئله و اهداف تحقیق سعی نموده که موضوع تحقیق را به صورت کلی بررسی نموده و با مطالعه کتابخانه ای اطلاعاتی را قید نماید در فصل دوم محقق با استفاده از روش پژوهشی و اسنادی تلاش نموده که ضمن معرفی تاریخچه این محصول درکشور و وضعیت آن در خارج از کشور و داخل کشور با استفاده از منابع علمی معتبر ، به بررسی وضعیت این محصول در شهرستان میناب پرداخته که مشخص گردید که بیشتر محصول برداشت شده در این شهرستان فاقد ارزش صادرات می باشد.( تولید محصول در این شهرستان سالانه 30 هزار تن بودکه متاسفانه فقط 30 درصد آن قابل صادرات بوده که از این مقدار نیز 15 درصد صرفا صادر می گردد ) همچنین در این فصل با بررسی وضعیت بازار مقصد و وضعیت کشورهای رقیب در این زمینه مطالعاتی انجام پذیرفت. در فصل سوم محقق با بیان روش تحقیق نسبت به بررسی میدانی و کتابخانه ای تحقق حاضر توضیحاتی را ارائه داده است. در فصل چهارم با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی که سه پرسشنامه جداگانه متعلق به سه گروه (باغدار – تجار – کارشناسان ) را مورد تجزیه وتحلیل قرار داده و فرضیه های مطرح شده در این فصل مورد بررسی قرار گرفته است در فصل پنجم با جمع بندی فصول نظری و فصل میدانی پروژه نسبت به نتیجه گیری کلی از موضوع پژوهش موارد مطرح گردید همچنین در بخشی از این فصل محقق به این نتیجه رسیده است که با استفاده از پتانسیل شهرستان میناب قادر است با استفاده از راهکارهای ارائه شده مناسب جهت افزایش اشتغال و افزایش درآمد ملی گامی موثر در جهت توسعه این صنعت داشته باشد. در پایان با ذکر منابع وماخذ علمی محقق سعی در معرفی این منابع داشته است. امید است که این تحقیق راه گشای ، مسیری باشد که در آن مسیر بتوان بر سر بلندی و عزت ایران اسلامی افتخار نمود.