هدف از توسعه گردشگری روستایی گامی در جهت توسعه روستایی به عنوان محور اصلی تولیدات کشاورزی و توسعه بخش کشاورزی به صورت پایدار می باشد. توسعه ی صنعت گردشگری روستایی، به ویژه برای کشورهای در حال توسعه که با معضلاتی همچون میزان بیکاری بالا، محدودیت منابع ارزی و اقتصاد تک محصولی مواجه هستند، از اهمیت فراوانی برخوردار است. توسعه صنعت گردشگری در ایران ضمن ایجاد اشتغال برای گروه های مختلف رونق صنایع دستی، حمل ونقل وابسته به گردشگری را به دنبال دارد واین امر منبع قابل توجهی جهت کسب در آمدهای ارزی و عامل آمدهای ارزی و عامل بازدارنده مهم در مقابل خروج ارز از کشور است. تحقیق حاضر، در وهله اول به بیان تعاریف و مفاهیم گردشگری روستایی و ابعاد گوناگون جاذبه ها و نظریه های گردشگری روستایی پرداخته و پس از آن با انتخاب دهستان سولقان به عنوان یک مجموعه از روستاها باتنوع جاذبه های روستایی از توابع و نزدیک کلان شهر تهران با برخورداری از موقعیت ویژه جغرافیایی و گردشگری به عنوان مطالعه موردی، بحث موانع موجود در توسعه گردشگری توسعه روستایی را مورد بررسی قرار می دهد. نتایج تحقیق موانع عمده عدم توسعه گردشگری را در سه بخش عمده فرهنگی-اجتماعی، اقتصادی و زیربنایی تقسیم بندی کرده است. با شناخت موانع توسعه گردشگری روستایی، مسئولین می توانند با برنامه ریزی همگام با مردم، برای مردم در جهت رفع این موانع و آماده سازی شرایط جهت توسعه پایدار روستاها حرکت نمایند.