در فصل اول ضمن مطالعه ویژگیهای نوترینو نوسان آنها را در خلا و ماده بررسی می کنیم. در فصل دوم نتیجه آزمایش آشکارساز جرقه مایع نوترینو(lsnd)را براساس مدل چهار نوترینویی نمودارهای جرمی (1+3) و (2+2) بیان می کنیم. از تمام داده های آزمایشهای خورشیدی اتمسفری خط پایه کوتاه استفاده می کنیم. چنانچه فقط داده های اتمسفری و خورشیدی ترکیب شوند مدلهای جرمی (1+3) ارجحیت خواهند داشت اما مدلهای (2+2) برتری خود را در ترکیب داده های خط پایه کوتاه و اتمسفری نشان می دهند. وقتی تمام داده ها در تجزیه و تحلیل جهانی ترکیب شوند مدل جرمی (1+3) نسبت به مورد (2+2) برازش بهتری را نشان می دهد. بنابراین تمام مدلهای جرمی چهار نوترینویی قابل قبول هستند. علاوه بر مدلهای چهار نوترینویی امکان نقض cpt نیز مطرح می شود. چنین نتیجه خواهیم گرفت که نقض cpt سازگاری رضایت بخشی به دست نمی دهد و اعداد پاد نوترینوی اتمسفری از اعتبار آن می کاهند. در فصل سوم ضمن بحث شعاع بار موثر نوترینو مجذور شعاع بار موثر نوترینو را در حد استاتیک انتقال تکانه خطی صفر به دست می آوریم. نشان می دهیم که شعاع بار نوترینو کمیتی مستقل و مشاهده پذیر است و می تواند از آزمایش پراکندگی فرمیون-نوترینو به دست آید. در انتهای فصل مباحث مطرح شده را جمع بندی می کنیم و نتیجه می گیریم که تفسیر قانع کننده ای برای آزمایش lsnd وجود ندارد و آن به صورت یک معما باقی می ماند. بنابراین اگر آزمایش مینی- بون نتیجه lsnd را تایید کند برای حل ابهامات اطلاعات آزمایشگاهی بیشتر مورد نیاز خواهد بود مانند اطلاعاتی که توسط آزمایشها با حساسیت بالا برای مولفه خنثی در نوسان نوترینوی خورشیدی و اتمسفری فراهم می شود.