مقایسه جزییات نشانه شناختی سینمای ایران طی دهه های 50 و70 نشان داد که فرهنگ سیاسی ایران از ضدیت با مدرنیسم به رویکردی مثبت،از دشمن باوری و عدم تساهل و رواداری به تساهل و رواداری،از اقتدار ستیزیخشونت آمیزهمراه با عدالت طلبی به قانون گراییو آزادی خواهی تحول یافته است. بین ساختارو عناصر فرهنگ سیاسی ایران و گفتمان های سیاسی مسلط این دوران نوعی شباهت و هماهنگی وجوددارد. فرهنگ یساسی در شکل دهی به نوع بسیج سیاسی و موفقیت رهبریت سیاسی نقش بارزی ایفا می کند.