گرایش و توجه به فضای سبز و پارک های شهری به عنوان مکانی برای تفریح و کاهش استرس و سایر فواید آن، افزایش یافته است. با توجه به این مسئله نیاز به حفظ فضای سبز موجود و تلاش در جهت توسعه فضای سبز از طریق انتخاب مکان هایی جدید به منظور اختصاص به کاربری فضای سبز و پارک های شهری در شهرها ضرورت دارد. مکان یابی از جمله تحلیلهای مکانی است که اهمیت زیادی در کاهش هزینه های ایجاد و راه اندازی فعالیتهای مختلف دارد. همچنین اهمیت مکان یابی به عنوان مرحله تعیین کننده اکثر هزینه های احداث و سایر برنامه ریزی های اقتصادی پروژه ها، آن را مورد توجه مدیران و تصمیم گیرندگان نیز قرار داده است که نتیجه آن استفاده از روشهای مختلف تصمیم گیری برای مکان یابی است. یکی از ابزارهای جدید و کارآمد برای مکان یابی کاربریها و تأسیسات شهری، استفاده از سامانه اطلاعات جغرافیایی است. امروزه با توجه به توانایی سیستم های اطلاعات جغرافیایی (gis) در مدیریت و تجزیه و تحلیل داده های مکانی، فضای بسیار کارآمدی برای انجام مراحل مختلف تحلیلهایی مانند مکان یابی ایجاد شده است. هنگامی که بیش از یک شاخص در فرآیند گزینش مد نظر قرار گیرد در این صورت تصمیم گیری چند معیاره خواهد بود. روشهای مختلف تصمیم گیری چند معیاره سعی دارند با انتخاب از میان گزینه ها و ویژگی های مختلف و در مواردی متناقض، به یک راه حل ایده آل یا بهینه دست یابند. بنابراین استفاده از gis در تلفیق با ارزیابی چند معیاره (mce) برای اجرای مکان یابی، نتایج دقیق تری را ارائه می دهد که در آن هر دو بعد مکانی و مدیریتی مساله مورد توجه قرار می گیرد. استفاده از این روش ترکیبی در علوم مختلف مانند منابع طبیعی با توجه به کارایی این روش روز به روز در حال توسعه است. یکی از کاربردهای این روش مکان یابی پارک های شهری است که اخیراً در برخی کشورها مورد توجه قرار گرفته است. در این مبحث پس از بیان مقدماتی درباره مکان یابی پارک های شهری، اقدام به ارائه مدل مکان یابی پارک های شهری در محیط سامانه اطلاعات جغرافیایی در تلفیق با ارزیابی چند معیاره شده است.